rzuć aktywizm

Andrew X

Uznawana już za klasyczną krytyka aktywizmu jako formy działania. Niech nie zmyli cię prowokacyjny tytuł – znajdziesz tu rzeczową analizę pułapek aktywizmu, m.in. specjalizacji, samopoświęcenia czy izolacji. Wbrew temu, czego można się spodziewać, nie jest to w żadnym wypadku esej opowiadający się za biernością – wręcz przeciwnie, stara się on raczej wskazywać na ograniczenia aktywizmu po to, byśmy mogli je przekroczyć i by nasza aktywność mogła przybrać inne, bardziej adekwatne do stojących przed nami wyzwań formy.

Część serii Nieklasycznie.

Rzekomo rewolucyjna aktywność aktywistki jest nudną i jałową rutyną – ciągłym powtarzaniem kilku akcji bez potencjału na zmianę. Gdyby zmiana nadeszła, aktywiści prawdopodobnie by się jej sprzeciwili, bo zakłóciłaby ona wygodne pewniki ich roli i fajną małą niszę, którą sobie wypracowali. (…) zmiana zagraża roli aktywisty.